بخش خبرخوان؛ به گزارش خبر آنلاین
یک قارچ مقاوم به دارو به سرعت در بیمارستان‌های سراسر اروپا در حال گسترش است و مقام‌های بهداشتی خواستار تلاش‌های بیشتری برای مهار آن شده‌اند.
به گزارش خبرآنلاین، این قارچ که با نام Candidozyma auris یا «سی. آئوریس» (C. auris) شناخته می‌شود، به‌راحتی در مراکز درمانی شیوع پیدا می‌کند و اغلب از دسترس داروهایی که برای نابودی آن طراحی شده‌اند، می‌گریزد.
یورونیوز نوشت: بر پایه تازه‌ترین گزارش مرکز اروپایی پیشگیری و کنترل بیماری‌ها، عفونت ناشی از این قارچ به‌ویژه برای بیمارانی که از قبل دچار مشکلات جدی سلامتی هستند، می‌تواند جدی باشد.
به گفته این مرکز، بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳ بیش از ۴ هزار مورد ابتلا در اتحادیه اروپا و کشورهای نزدیک گزارش شده و تعداد موارد در طول زمان به شکل قابل توجهی افزایش یافته است.
اسپانیا، یونان، ایتالیا، رومانی و آلمان بیشترین موارد ابتلا را داشته‌اند و قبرس، فرانسه و آلمان اخیرا مواردی از شیوع را گزارش کرده‌اند. در سال ۲۰۲۳، این قارچ که پیش‌تر با نام Candida auris شناخته می‌شد، در ۱۸ کشور شناسایی شد.
به گفته دیامانتیس پلاخوراس، رئیس تیم مقاومت میکروبی و عفونت‌های مرتبط با مراقبت‌های درمانی در مرکز اروپایی پیشگیری و کنترل بیماری‌ها، در برخی نقاط اروپا سی.آئوریس اکنون «آن‌قدر گسترده شده که دیگر نمی‌توان بین موارد مختلف شیوع مختلف تمایزی قائل شد و تقریباً به‌صورت بومی در محیط بیمارستانی درآمده است.»
با این حال، احتمالاً آمار واقعی کمتر از آن چیزی است که گزارش می‌شود. در میان ۳۶ کشور اروپایی که در گزارش جدید بررسی شده‌اند، تنها ۱۷ کشور برنامه ملی پایش سی.آئوریس دارند و فقط ۱۵ کشور دستورالعمل‌های مشخصی برای پیشگیری یا کنترل این عفونت‌ها تدوین کرده‌اند.
مرکز پیشگیری و کنترل اروپا اعلام کرد توانایی این قارچ در زنده ماندن روی سطوح و تجهیزات پزشکی و گسترش سریع بین بیماران، کنترل آن را دشوار کرده است. پلاخوراس افزود همه مواد ضدعفونی‌کننده متداول بیمارستانی علیه این قارچ مؤثر نیستند و به همین دلیل، نظافت عادی برای جلوگیری از گسترش آن کافی نیست.
افراد مبتلا ممکن است دچار تب و لرز شوند، اما سی. آئوریس علائم مشخص و ثابتی ندارد. نشانه‌ها می‌توانند بسته به محل عفونت (جریان خون، زخم یا گوش) متفاوت باشند. پلاخوراس گفت برای تشخیص ابتلا نیاز به آزمایش‌های آزمایشگاهی است.
سی. آئوریس نخستین‌بار در سال ۲۰۰۹ در ژاپن گزارش شد. پلاخوراس تأکید کرد که پس از شناسایی اولیه در یک کشور، چند سال طول می‌کشد تا این قارچ در آن کشور فراگیر شود.
به گفته او، این قارچ معمولاً زمانی ظاهر می‌شود که بیماری ابتدا در کشوری که در آن وجود دارد بستری شده و سپس آن را به کشور جدید وارد کند.
مرکز اروپایی پیشگیری و کنترل بیماری‌ها از کشورها و نظام‌های بهداشتی خواست تا تلاش‌های خود را در زمینه شناسایی زودهنگام و کنترل این قارچ تقویت کنند تا از گسترش بیشتر آن جلوگیری شود.
پلاخوراس گفت: «این موضوع بسیار نگران‌کننده است و بدون شک تهدیدی برای ایمنی بیماران در بیمارستان‌های سراسر اروپاست.»
۴۷۲۳۶
