مهم نیست ۴۰ سال دارد و از سطح اول فوتبال دنیا فاصله گرفته، رونالدو هر جا برود و در حضور هر کسی، همه را زیر سایه خودش قرار خواهد داد.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ تیم ملی پرتغال مرحله مقدماتی جام جهانی سال آینده را با قدرت آغاز کرد و کاپیتانش نقش بزرگی در این موفقیت داشت. او همیشه و همه جا کانون توجه بوده، هست و خواهد بود. نگاه پسر جوانی که در بازی مقابل ارمنستان همراه کریستیانو رونالدو وارد زمین شد، تقریباً همه چیز را درباره اهمیت این فوق ستاره پرتغالی بیان می‌کند.
به گزارش ورزش سه، کریستیانو در ۴۰ سالگی، دور از کانون توجهات فوتبال اروپا، از هر فرصت حضور در تیم ملی استفاده می‌کند تا یادآوری کند بعید است پرتغال دوباره بازیکنی داشته باشد که چنین احساسی را برانگیزد، حتی گاهی با تعقیب و آزار جیمی جامپ‌ها (مثل اتفاقات هتل یا بارها در زمین.).
شروع مقدماتی جام جهانی برای پرتغال بهتر از این نمی‌توانست باشد. پیروزی و نمایش مقابل ارمنستان متقاعدکننده بود، فراتر از عملکردهای گاه‌وبی‌گاه تیم تحت هدایت روبرتو مارتینز. البته ارمنستان حریف ایده‌آلی برای قضاوت درباره شانس قهرمانی پرتغال در جام جهانی نیست (آخرین جام جهانی با کریستیانو؟). اما پرتغال به شروع این مسیر بدون تردید نیاز داشت. کیفیت تیم همیشه مشخص بوده؛ مسئله این است که چه زمانی و چگونه به کار گرفته شود.
صعود تقریباً قطعی پرتغال به زمان نیاز دارد و فردا مقابل مجارستان فرصت دیگری برای تماشای رونالدو و هم‌تیمی‌هایش فراهم است. بازی قبلی نه تنها این تصویر تأثیرگذار از یک هوادار کاپیتان را به جا گذاشت، بلکه سؤالی را مطرح کرد: آیا رفتن به عربستان سعودی به نفع بازیکنان است؟
کریستیانو، فلیکس و کانسلو گلزنی کردند و آمادگی جسمانی و انگیزه‌ای نشان دادند که گاهی بازیکنان خسته اروپایی مجبورند آن را پنهان کنند. شاید هنوز زود باشد که این رابطه را تأیید کنیم، اما بهتر است این مقصد را بیش از حد زیبا جلوه ندهیم.
به هوادار منقلب کریستیانو برمی‌گردیم. تیم ملی پرتغال در جام جهانی ۲۰۲۶ یکی از کانون‌های اصلی توجه خواهد بود. در کشورهایی که کمتر به حضور ستارگان بزرگ عادت دارند، هیجان زیادی وجود خواهد داشت و دلیلش مشخص است.
در پرتغال، باید به تأثیر این موضوع (حتی از نظر مالی) آگاه باشند، به‌ویژه وقتی پرتغال و کاپیتانش ناکام می‌مانند و بحث درباره پایان دوران او دوباره شروع می‌شود. این بحث معتبر است، اما چیزی قطعی‌تر از پیروزی پرتغال مقابل تیم‌هایی مثل ارمنستان، مجارستان و ایرلند این است که کریستیانو تا وقتی بخواهد در تیم می‌ماند و پرتغال، با وجود استعدادهای زیاد این نسل، همیشه زیر سایه او خواهد بود.
وقتی پرتغالی‌ها پیروز شوند، همه‌چیز عالی است؛ وقتی ببازند، دراماتیک خواهد بود. اما نگاه آن جوان به رونالدو هرگز تغییر نخواهد کرد.
۲۵۸ ۲۵۸
منبع
