بخش خبر خوان امروز؛ خبرنگاران جوان
آتش‌سوزی‌های اخیر در جنگل‌های استان لرستان به‌ویژه در مناطق کوهستانی، خسارات قابل‌توجهی به منابع طبیعی وارد کرده است.
باشگاه خبرنگاران جوان؛ رضوان پاک منش – بر اساس گزارش‌ها، در سال گذشته حدود ۶ هزار و ۱۰۰ هکتار از اراضی جنگلی و مرتعی این استان دچار حریق شده‌اند.
۱۵۰ نقطه بحرانی حریق در لرستان
بیشترین سطح آتش‌سوزی در شهرستان چگنی با ۳۱۴۴ هکتار بوده است. همچنین، ۱۵۰ نقطه بحرانی حریق در استان شناسایی شده که نیازمند پایش مداوم و همکاری مردم محلی برای جلوگیری از حریق و یا اطفای آن در کمترین زمان هستند.
در روز‌های اخیر نیز آتش‌سوزی‌هایی در جنگل‌های بخش پاپی خرم‌آباد رخ داده که به دلیل وزش باد شدید و خشکی پوشش گیاهی، مهار آن با چالش‌هایی مواجه شده است.
آتش سوزی ۱۸ هزار هکتار از جنگل‌های زاگرس
لازم به ذکر است که در سال‌های اخیر، آتش‌سوزی در جنگل‌های زاگرس، از جمله استان لرستان، افزایش چشمگیری داشته است.
به‌طوری‌که در سال گذشته حدود ۱۸ هزار هکتار از جنگل‌های زاگرس دچار حریق شده‌اند که نسبت به سال قبل رشدی ۴۲۲ درصدی را نشان می‌دهد.
در مجموع، آتش‌سوزی‌های اخیر در جنگل‌های لرستان به‌ویژه در مناطق کوهستانی، تهدیدی جدی برای منابع طبیعی و زیست‌محیطی این استان به‌شمار می‌روند.
آتش سوزی‌های دنباله دار؛ جدی‌ترین بحران‌های زیست‌محیطی لرستان
آتش‌سوزی‌های دنباله‌دار در کوه‌های لرستان در سال‌های اخیر به یکی از جدی‌ترین بحران‌های زیست‌محیطی این استان تبدیل شده‌اند.
این پدیده نه‌تنها منابع طبیعی و پوشش گیاهی ارزشمند منطقه را تهدید می‌کند، بلکه حیات وحش، معیشت روستاییان و حتی هویت فرهنگی وابسته به طبیعت را در معرض خطر قرار داده است.
ریشه‌ها و عوامل آتش‌سوزی‌ها
آتش‌سوزی‌های مکرر در جنگل‌ها و مراتع لرستان ترکیبی از عوامل طبیعی و انسانی دارند. تغییرات اقلیمی و افزایش دما در تابستان‌ها، همراه با خشکی طولانی‌مدت و وزش باد‌های گرم، شرایط مساعدی برای گسترش شعله‌ها ایجاد می‌کنند.
اما سهم بزرگی از این آتش‌سوزی‌ها ناشی از سهل‌انگاری انسانی است: رها کردن زباله‌های قابل اشتعال، روشن کردن آتش در دل طبیعت، و حتی در برخی موارد آتش‌افروزی‌های عمدی به‌دلیل اختلافات محلی یا سودجویی‌های اقتصادی.
پیامد‌های آتش در دل زاگرس
جنگل‌های بلوط زاگرس به‌ویژه در لرستان، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ذخایر اکولوژیکی ایران شناخته می‌شوند. نابودی این جنگل‌ها به‌معنای از بین رفتن زیستگاه گونه‌های متعددی از پرندگان، پستانداران و گیاهان است.
خاک منطقه که سال‌ها در سایه‌ی درختان تثبیت شده بود، پس از آتش‌سوزی در معرض فرسایش شدید قرار می‌گیرد و سیلاب‌های فصلی شدت بیشتری می‌یابند. در کنار اینها، کاهش تنوع زیستی و برهم‌خوردن چرخه‌های طبیعی، اثرات درازمدتی بر اقلیم محلی و توان زیستی منطقه خواهد گذاشت.
عشایر قربانی آتش!
روستاییان و عشایر که زندگی‌شان به مراتع، جنگل‌ها و منابع طبیعی وابسته است، اولین قربانیان آتش‌سوزی‌ها هستند. چراگاه‌ها از بین می‌روند، دام‌ها با کمبود علوفه روبه‌رو می‌شوند و محصولات کشاورزی نیز آسیب می‌بینند. همچنین، نابودی مناظر طبیعی می‌تواند بر ظرفیت گردشگری منطقه تأثیر منفی بگذارد. از منظر روانی نیز، بسیاری از مردم محلی شاهد سوختن جنگل‌ها و از دست رفتن میراث طبیعی خود بوده‌اند که این مسئله به نوعی احساس ناامنی و اندوه جمعی دامن می‌زند.
کاستی‌ها در مدیریت بحران
یکی از دلایل اصلی تکرار و گسترش این آتش‌سوزی‌ها نبود امکانات کافی برای مهار سریع شعله‌هاست. کمبود بالگرد‌های آب‌پاش، نداشتن تجهیزات مدرن اطفای حریق و تکیه‌ی بیش از حد بر نیروی انسانی و داوطلبان محلی باعث شده که بسیاری از آتش‌سوزی‌ها روز‌ها ادامه یابند. در عین حال، نبود برنامه‌های جامع پیشگیری و آموزش عمومی نیز بحران را پیچیده‌تر کرده است.
آتش‌سوزی‌های دنباله‌دار لرستان صرفاً یک مسئله‌ی محلی نیستند؛ آنها بخشی از بحران گسترده‌تری هستند که کل زاگرس و حتی آینده‌ی محیط‌زیست ایران را تهدید می‌کند. مقابله با این بحران نیازمند عزم جدی، همبستگی اجتماعی و نگاه بلندمدت است.
