بخش خبر خوان؛ خبرنگاران جوان
فارن پالیسی می‌نویسد روابط آمریکا و اسرائیل به دلیل حمایت‌های بی‌قید و شرط واشنگتن به «خطر اخلاقی» تبدیل شده و اکنون زمان تغییر این رابطه از «حامی ـ وابسته» به «شراکت راهبردی» است.
باشگاه خبرنگاران جوان– مجله آمریکایی فارن پالیسی در گزارشی تازه به بررسی بحران رو به گسترش در روابط ایالات متحده و اسرائیل پرداخته و آن را مصداق روشن «خطر اخلاقی» (Moral Hazard) در سیاست بین‌الملل توصیف کرده است. به نوشته این نشریه، سیاست‌های اخیر اسرائیل نه‌تنها تلاش‌های دونالد ترامپ برای بازتعریف نظم امنیتی خاورمیانه را تضعیف کرده، بلکه آمریکا را به شکلی ناخواسته درگیر جنگ‌های انتخابی تل‌آویو ساخته است.
به گزارش فارن پالیسی، حملات هوایی اسرائیل علیه دمشق و ایران در ماه‌های اخیر نمونه‌هایی آشکار از رفتاری‌اند که عملاً ابتکارات دیپلماتیک واشنگتن را ناکام گذاشتند. اسرائیل با بمباران دمشق روندی را که ترامپ برای ایجاد ثبات در سوریه و کاهش نیروهای آمریکایی آغاز کرده بود، مختل کرد. همچنین حمله غافلگیرانه به تهران، مسیر مذاکرات هسته‌ای آمریکا و ایران را مسدود و ایالات متحده را وارد جنگی کرد که بیشتر منافع اسرائیل را تأمین می‌کند تا منافع واشنگتن.
این مجله می‌نویسد: جنگ جاری اسرائیل علیه حماس نیز مانع گسترش «توافقات ابراهیم» شده است؛ توافقی که ترامپ آن را محور سیاست منطقه‌ای خود در دوره دوم ریاست‌جمهوری‌اش می‌داند. در کنار این، فشارهای اسرائیل برای آغاز مجدد درگیری‌ها در ایران و یمن، در تضاد آشکار با تمایل کاخ سفید برای پایان‌بخشی به این جنگ‌هاست.
فارن پالیسی یادآور می‌شود که در علوم سیاسی، وضعیت کنونی به «خطر اخلاقی» تعبیر می‌شود: حالتی که یک قدرت بزرگ با دادن تضمین‌های امنیتی مطلق به یک شریک ضعیف‌تر، او را به سمت ماجراجویی و ریسک‌پذیری سوق می‌دهد. اسرائیل با اطمینان از حمایت کامل آمریکا، حاضر است اقداماتی انجام دهد که هزینه‌های آن در نهایت بر دوش واشنگتن سنگینی می‌کند.
به نوشته این نشریه، همه رؤسای‌جمهور آمریکا پس از جنگ سرد با این مشکل مواجه بوده‌اند، اما دولت ترامپ بیش از پیش به دام آن افتاده است. دلیل روشن این مسئله آن است که اسرائیل دیگر کشوری ضعیف و نیازمند نیست؛ بلکه به قدرتی منطقه‌ای تبدیل شده که می‌تواند بخش بزرگی از بار امنیتی خود را به دوش بکشد.
فارن پالیسی می‌نویسد: زمان آن رسیده است که واشنگتن رابطه سنتی «حامی ـ وابسته» با اسرائیل را به یک «شراکت راهبردی» تبدیل کند. چنین تغییری مستلزم آن است که آمریکا تعهد «آهنین» خود به دفاع بی‌قید و شرط از اسرائیل را بازبینی و آن را مشروط‌تر و مبهم‌تر سازد؛ مشابه الگویی که واشنگتن در قبال تایوان به کار گرفته است.
این تغییر نه تنها بار بیشتری را بر دوش تل‌آویو خواهد گذاشت، بلکه اسرائیل را وادار می‌کند در تعیین اولویت‌ها و هزینه‌های امنیتی خود تجدیدنظر کند. در نتیجه، آمریکا نیز اهرم بیشتری برای هدایت رفتار اسرائیل در جهت منافع مشترک به دست خواهد آورد.
بخش دیگری از پیشنهادهای فارن پالیسی بر بازنگری در کمک‌های نظامی تاکید دارد. این مجله گزارش می‌دهد که واشنگتن باید به تدریج از ارائه کمک‌های مالی بلاعوض به اسرائیل دست بکشد و خرید تجهیزات نظامی را بر عهده تل‌آویو بگذارد. همچنین باید انتقال تجهیزات عمدتاً دفاعی جایگزین کمک‌های تهاجمی شود تا حمایت آمریکا بیشتر بر حفظ مرزهای موجود اسرائیل متمرکز گردد، نه بر ماجراجویی‌های منطقه‌ای آن.
به گزارش فارن پالیسی، این تغییر رویکرد نه تنها به محدود شدن هزینه‌های آمریکا منجر خواهد شد، بلکه اسرائیل را نیز به سمت مسیرهای همکاری‌جویانه‌تر و کمتر پرهزینه سوق خواهد داد؛ مسیری که می‌تواند به کاهش تنش‌ها در سوریه، حرکت به سوی پایان جنگ غزه، و همراهی با تلاش‌های دیپلماتیک آمریکا برای حل بحران هسته‌ای ایران بینجامد.
این نشریه تأکید می‌کند که برخلاف برخی نگرانی‌ها، چنین تغییراتی موجب تضعیف بازدارندگی اسرائیل نخواهد شد؛ چرا که اسرائیل همچنان قدرتمندترین کشور منطقه باقی می‌ماند. در عین حال، اعراب میانه‌رو نیز از چنین اصلاحی استقبال خواهند کرد، چرا که اسرائیل را به سمت راه‌حل‌های کمتر نظامی و بیشتر دیپلماتیک سوق می‌دهد.
فارن پالیسی در پایان خاطرنشان می‌کند که ترامپ در پی آن است که به عنوان چهره‌ای تحول‌آفرین در خاورمیانه شناخته شود. تغییر الگوی روابط با اسرائیل از «وابسته» به «شریک» می‌تواند چنین میراثی برای او رقم بزند. تاریخ این فرصت را در اختیار آمریکا قرار داده است؛ فرصتی که در صورت بهره‌برداری درست، می‌تواند موازنه قدرت در منطقه را برای دهه‌های آینده بازتعریف کند.
